W ramach POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ organizujemy wsparcie adaptacyjne; psychoterapię, terapię uzależnień, socjoterapię, zajęcia psychoedukacyjne - ogólnorozwojowe, wsparcie pedagogiczne, wsparcie psychologiczne, przygotowanie do macierzyństwa - dla wychowanek w ciąży.

Zajęcia EDUKACYJNO-WYCHOWAWCZE realizowane są w ramach programu "Twórczej resocjalizacji". Są one dostosowane do zainteresowań, pasji, zdolności wychowanek. Są to zajęcia SPORTOWO-REKREACYJNE  (piłka siatkowa, strzelectwo, piłka nożna, nordic walking, pływanie,  jazda konna, tenis, survival, joga, zajęcia wspinaczkowe). Zajęcia ARTYSTYCZNO-POZNAWCZE (kabaret, teatr, zajęcia plastyczne, rękodzieło, papieroplastyka, zajęcia ceremiczne, klub fotograficzny, klub czytelniczy). WOLONTARIAT I ZAJĘCIA ZAWODOWE.

WOLONTARIAT

W Centrum wychowanki mają mozliwość udziału w wolonatariacie. Uczestniczą miedzy innymi w zajęciach w Przedszkolu Miejskim w Goniadzu,  Ośrodku Rewalidacyjno Wychowawczym dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, Ośrodkach Pomocy Społecznej, schronisku dla zwierząt, Domu Opieki Społecznej  itp..

ZAJĘCIA ZAWODOWE

ich realizacja jest  traktowana w kategoriach jednego z najważniejszych zadań Centrum. Zwłaszcza w kontekście procesu usamodzielniania wychowanek wyposażenie ich w kompetencje zawodowe to podstawowa dodana wartość edukacyjna, której powinna dostarczyć instytucja resocjalizacyjna.  Centrum  opuszczają  najczęściej osoby 17-18. letnie, które kontynuują naukę na poziomie zawodowym lub podejmują pracę, w wielu przypadkach obejmowane są procesem usamodzielnienia. Podstawowym elementem tego procesu jest aktywizacja zawodowa. Współczesny rynek pracy można określić jako trudny i wymagający dla wszystkich młodych ludzi szukających zatrudnienia. Skala trudności w wejściu w role zawodowe wychowanek  placówek resocjalizacyjnych jest z oczywistych powodów jeszcze większa.  Dlatego w ramach zajęć dodatkowych organizujemy zajęcia z fryzjerstwa, gastronomii, handlu, krawictwa i kosmetologii. Wychowanki oprócz nauki zawodu w Centrum mają możliwość uczestnictwa w praktykach zawodowych w firmach zewnętrznych. Taka sytuacja ułatwia im naukę, dalsze szkolenie zawodowe, a także odnalezienie się na prawdziwym rynku pracy, gdzie oprócz umiejętności praktycznych ważne są też kompetencje społeczne.

INNOWACJA PEDAGOGICZNA- SZKOŁA EKSPEDYCYJNA

Filozofię  SZKOŁY  EKSPEDYCYJNEJ można podsumować jednym, prostym  hasłem: „Jesteśmy załogą, a nie pasażerami - uczymy się działając”. W szkole ekspedycyjnej uczennice  uczą się  przeprowadzając „wyprawy edukacyjne”. Zamiast siedzieć w klasie i  uczyć  się jednego przedmiotu tradycyjnymi metodami, uczestniczą w wyprawie dającej zintegrowaną wiedzę i umiejętności z zakresu wielu obszarów wiedzy.

Program Szkoły Ekspedycyjnej jest ściśle związany z wdrażaną przez Centrum ideą  „Twórczej resocjalizacji” i nowymi modelami nauczania określanym jako uczenie przez doświadczenie - „Outdoor learning”. Jesteśmy przekonani, że szkoła ekspedycyjna wykorzystuje naturalną pasję do nauki i jest potężną metodą rozwijania ciekawości świata, umiejętności pracy zespołowej, wiedzy i odwagi naszych uczennic.

Ograniczenie edukacji do klasy lekcyjnej powoduje, iż w efekcie zamiast zmysłowego kontaktu z naturą, możliwości bycia w rzeczywistym świecie wraz z innymi ludźmi, uczniowie stykają się głównie z problemami „książkowymi”, niekiedy zupełnie pozornymi i w związku z tym nieużytecznymi w rozwiązywaniu problemów życia codziennego. Ponadto, większość informacji o świecie otrzymują wyłącznie „z drugiej ręki”. Takie nauczanie, w porównaniu z modelem edukacji ekspedycyjnej, z pewnością nie stymuluje tak mocno rozwoju uczennic, nie zachęca do otwartości, ogranicza otwieranie się umysłu na nowe doświadczenia.

OUTDOOR EDUCATION”  w EDUKACJI MŁODZIEŻY NIEDOSTOSOWANEJ SPOŁECZNIE

W pracy z uczniem niedostosowanym społecznie i zagrożonym niedostosowaniem społecznym należy położyć nacisk na rozbudzanie zainteresowań  i  kształtowanie pozytywnej motywacji do wysiłku intelektualnego i własnego rozwoju. Czynnikami warunkującymi realizację tych celów jest między innymi  stworzenie uczennicom możliwości  udziału w atrakcyjnych zajęciach, zwłaszcza poza placówką. Formuła „Outdoor Education” jest bardzo istotna  dla realizacji opracowanego przez Centrum  kompetencyjnego modelu resocjalizacji i socjoterapii. Celem naszych działań  jest rozpoznanie i wspieranie potencjału rozwojowego wychowanek tak, by opuszczając naszą placówkę były wyposażone w kompetencje społeczne i psychologiczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w różnorodnych rolach społecznych: pracownika, małżonka, rodzica, obywatela. Uczennice efektywniej nabywają kompetencje społeczne w naturalnych kontaktach z rówieśnikami i osobami dorosłymi, w środowisku społecznym, bez ograniczeń wynikających z pobytu w placówce. Wspomniana efektywność zależy też od różnorodności i intensywności sytuacji umożliwiających ćwiczenie odpowiednich zachowań w toku interakcji z innymi. Należy podkreślić, iż główną rolę odgrywa tu osoba nauczyciela/wychowawcy, której kompetencje pozwalają na nawiązanie takiej relacji z podopieczną, która zapewni otwartość i skłoni wychowanki  do dzielenia się i analizowania własnych przeżyć.